Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Elblągu

POSTANOWIENIE

Dnia 18 kwietnia 2013r.

Sąd Okręgowy w Elblągu I Wydział Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Teresa Zawistowska

Sędziowie: SO Ewa Pietraszewska (spr.)

SO Krzysztof Nowaczyński

po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2013r. w Elblągu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W.

z udziałem L. K. i Przedsiębiorstwa Handlowo – Usługowego (...) spółka jawna A. S. i W. N. w E.

o zmianę wierzyciela hipotecznego

na skutek zażalenia uczestnika L. K.

od postanowienia Sądu Rejonowego w Elblągu z dnia 31 października 2012r., sygn. akt Dz. Kw 14627/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

I Cz 155/13

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Elblągu odrzucił apelację uczestnika L. K.od wpisu uczynionego w księdze wieczystej z dnia 18 września 2012r. (...)

W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd I instancji podał, że w apelacji od wskazanego wpisu uczestnik zarzucił, iż we wpisie nie dokonano zmiany wierzyciela hipotecznego - z (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. - na L. K., także w księdze wieczystej (...). Zdaniem uczestnika, sąd nie uwzględnił, że w księdze tej ujawniono hipotekę łączną wraz z tą wpisaną w księdze wieczystej (...). Mając na uwadze fakt, że uczestnik wniósł apelację dotyczącą przedmiotu nieobjętego rozstrzygnięciem – tj. wpisem z 18 września 2012r., jego apelacja, jako niedopuszczalna z powodu braku substratu zaskarżenia, podlegała odrzuceniu. O powyższym Sąd Rejonowy orzekł więc na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

W zażaleniu uczestnik do tego postanowienia uczestnik L. K. domagał się zmiany powyższego postanowienia. Zarzucił mu błąd w ustaleniach stanu faktycznego w zakresie terminu, w którym doszło do zmiany wierzyciela z (...) Banku (...) S.A. w W. na L. K.. Motywując swe stanowisko skarżący wskazał, że istotnie, wnioskiem z dnia 01 września 1994r. (...) S.A. w W. wystąpił do Sądu Rejonowego w Elblągu o zmianę wierzyciela - z (...) S.A. w W. na L. K.. Sąd Rejonowy w Elblągu dokonał zmiany wierzyciela zawiadomieniem z dnia 15 lutego 1996r. W tym stanie rzeczy, zdaniem skarżącego, niezrozumiałym jest, dlaczego w dniu 23 kwietnia 2004r. ( data założenia księgi wieczystej (...) ) Sąd wieczystoksięgowy wpisał z urzędu hipotekę przymusową jako hipotekę łączną na rzecz wierzyciela (...) S.A. w W., a nie na rzecz uczestnika L. K.. W ocenie skarżącego,34r] Sąd Rejonowy błędnie przyjął, że do zmiany wierzyciela z (...) S.A. w W. doszło w dniu 19 września 2012r., kiedy w rzeczywistości do tej zmiany doszło już w dniu 15 lutego 1996r. Skarżący podkreślił, że podziela zasadę wyrażoną w art. 626 ⁸ § 2 k.p.c., że rozpoznając wniosek o wpis w księdze wieczystej sąd związany jest stanem rzeczy istniejącym w chwili złożenia wniosku i kolejnością jego wpływu. Zaznaczył jednak, że wniosek z dnia 01 września 1994r., rozpoznany w dniu 15 lutego 1996r., wpłynął zdecydowanie wcześniej, niż wniosek z dnia 18 września 2012r. Wobec tego niezrozumiałe jest dla skarżącego, dlaczego w dniu 23 kwietnia 2004r. sąd z urzędu nie dokonał zmiany wierzyciela. Uwzględniając powyższe, jak przekonywał uczestnik, Sąd Rejonowy w Elblągu nie był upoważniony do rozpatrzenia wniosku (...) S.A. w W. z dnia 18 września 2012r., nie porządkując wcześniej wniosku (...) S.A. w W. z dnia 1 września 1994r., rozstrzygniętego zawiadomieniem z dnia 15 lutego 1996r.

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Zażalenie nie zasługiwało na uwzględnienie. Sąd Rejonowy prawidłowo bowiem przyjął, że apelacja pozbawiona jest substratu zaskarżenia, a zatem podlega ona odrzuceniu jako niedopuszczalna.

Stanowisko skarżącego, przedstawione w zażaleniu, wydaje się być wynikiem niedostrzegania rzeczywistej przyczyny odrzucenia apelacji przez Sąd Rejonowy. Wprawdzie w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia wskazano na brak podstaw do dokonania z urzędu zmiany wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej numer (...), jednakże rozważania te nie miały zasadniczego znaczenia dla treści rozstrzygnięcia. Motywy i podstawę prawną rozstrzygnięcia ujawniono w istocie w dwóch ostatnich zdaniach uzasadnienia wskazując, że uczestnik wniósł apelację dotyczącą przedmiotu nieobjętego wpisem z dnia 18 września 2012r., a zatem jego apelacja jako niedopuszczalna z powodu braku substratu zaskarżenia podlegała odrzuceniu. Stanowisko to jest słuszne i znajduje oparcie w treści przepisów art. 370 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

Wskazać bowiem trzeba, że wpisem z dnia 18 września 2012r. Sąd Rejonowy w Elblągu na wniosek (...) Banku (...) Spółki Akcyjnej w W. dokonał zmiany wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej (...) - z (...) Banku (...) w W. na L. K.. W apelacji od tego wpisu skarżący domaga się natomiast jego ,,uzupełnienia” - poprzez dokonanie zmiany wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej nr Kw (...) ( po migracji – o nr (...) ). Skoro Sąd Rejonowy nie orzekł ani pozytywnie, ani też negatywnie w zakresie zmiany wierzyciela hipotecznego w księdze wieczystej nr (...), to apelacja uczestnika wykracza poza przedmiot rozstrzygnięcia objętego zaskarżonym wpisem. Zgodnie z utrwalonym poglądem, jeżeli strona wniosła środek odwoławczy dotyczący przedmiotu nieobjętego rozstrzygnięciem w sentencji orzeczenia, to środek ten podlega odrzuceniu - jako niedopuszczalny, z powodu braku substratu zaskarżenia ( dla porównania: postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 21 września 2011r., sygn. akt II PK 34/11, LEX nr 1103014 ).

Z uwagi na powyższe, na podstawie art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c. zażalenie oddalono jako niezasadne.